Είναι παράξενο που δε θα δεις ποτέ αυτό που έγραψα για σένα. Είναι παράξενο που δε θα καταλάβεις έστω την πρόθεσή μου να γράψω για σένα. Και θα ονειρεύεσαι σε αστέρια καταδικά σου, που θα τα μοιράζεσαι με άλλους. Δε θα μάθεις ποτέ πόσο σε σκεφτόμουν, δε θα το καταλάβεις ποτέ. Και η ζωή σου απλώς θα συνεχίζεται, όπως ακριβώς θα συνεχιζόταν αν δεν είχαμε γνωριστεί ποτέ. Είναι φρικτό, για μένα όμως θα είσαι ένα όνειρο. Μέχρι να πιστέψω πως δεν υπήρξες ποτέ. Και αφού δεν υπήρξες ποτέ, δε θα σε χάσω ποτέ.
